Kinabalu Park + Kota Kinabalu (II)

Hoiihoii allemaal,

Na het rustig bet ontbijt op te hebben gegeten en onze spullen gepakt te hebben, namen Roos en ik een grab richting het busstation. De bus waarmee we op pad zouden gaan, zou een minivan zijn; in andere woorden: een 7 persoons auto. Het systeem werkte als volgt: wanneer de minivan, de auto dus, vol zat, vertrok deze richting Ranau(een andere stad) en kon je zeggen waar je er onderweg uit wilde stappen. Wij waren de eerste in de auto, dus moesten ook het langst wachten(een ruim uurtje) voordat de auto eindelijk vertrok. De autorit duurde ongeveer 2 uur en we klommen steeds meer de bergen in(inclusief een gratis regenbui). Aangekomen bij onze homestay, Jungle Jack’s, welke helemaal in de wolken verstopt lag, hebben we onze spullen gedropt bij onze bedden en hebben we ons gelijk omgekleed van een korte broek en tshirt naar lange broek, sokken en een trui. Het was namelijk erg koud (kuch 20 graden) en we zaten volop in de mist en het regende ook nog eens. Het avondeten werd voor ons bereid en was echt fenomenaal lekker. Hier hebben we een ander stel ontmoet, met wie we de rest van de avond gezellig, kou kleumend, gekaart hebben. De volgende ochtend, was het nog steeds mistig en regenachtig, maar vol goede moed gingen Roos, ik en het stel op pad het National Park in om een wandelroute af te leggen. We hadden al van andere mensen gehoord dat dit stukje jungle vol zou zitten met leeches(bloedzuigers) en hadden hierom al een lange broek aan en onze sokken over onze pijpen heen getrokken(supercharmant i know). De wandelroute was erg mooi, regenachtig, op een gegeven moment wel echt steil en zwaar en zeer slecht aangegeven met bordjes. Wie ons een beetje kent, weet dat dit garant staat voor verdwalen, en natuurlijk is ons dit uitzonderlijk goed gelukt(we hebben denk ik wel een uurtje hiermee verloren). Na de wandeling waren we helemaal kapot en hebben de rest van de middag mooi bij het hostel gechilled en gekletst met het koppel(Tom en Kaye). Op het moment dat de overheerlijke avondmaaltijd geeindigd was, kwamen de kaarten weer tevoorschijn en deze hebben onze dag zeer goed en gezellig afgesloten. 
‘s ochtends werden we wakker, met jawel, de zon(!!), en was het een heel klein beetje warmer. De mensen van het hostel hadden het fantastische plan om met de 13 honden die daar leven samen op 1 foto te gaan. En voor wie denkt dat het 13 hele lieve, kleine, schattige hondjes zijn heeft het mis, er zitten inderdaad een paar cute puppies tussen, maar het grootste deel was al groot en zeer sterk en actief. 13 honden op 1 foto betekend chaos hahah, op 1 rij staan lukte al niet, maar uiteindelijk hebben we soort van een goede foto kunnen maken. Roos en ik nemen vandaag de bus terug naar KK en dit ging ook al op een zeer uitzonderlijke manier: ga op het bankje zitten net buiten het hostel en wacht totdat er een bus langsrijd en stopt voor jullie. Dit wachten ging niet onopgemerkt bij de lokals, ik denk dat we in die anderhalf tot twee uur dat we daar gezeten hebben, zoveel getoeter naar ons hebben gehad en zo vaak ons hand hebben opgestoken om te zwaaien, dat onze oren en armen pijn begonnen te doen XD. Uiteindelijk hadden we dan een bus gescoord en zijn we de twee uur terug gereden naar Kota Kinabalu. De rest van de dag bestond vooral uit niets doen en de shopping mall maar nog eens doorlopen.

Op onze rustdag in KK hebben Roos en ik inkopen gedaan voor elkaar, omdat het bijna 5 december is!! Hier waren we wel een half dagje mee zoet en vooral het inpakpapier scoren bleek een grote opgave. Morgen gaan we op weg naar Sandakan om hier nog een oerang oetan opvangcentrum, een beren opvangcentrum en een rainforrest te bezoeken waarna we doorreizen naar een homestay aan een rivier om een aantal riviersafaries te gaan maken!!!

Liefs Aneesha