Malakka

Hoiihoii allemaal,

Door de regen moesten Roos, Hanna(een meisje met wie we naar Malakka zouden reizen) en ik met al onze spullen richting de bushalte lopen om 7 uur ‘s ochtends. Gelukkig was dit in totaal maar 5 minuutjes lopen en konden we gelijk in de droge bus stappen. De busrit zou in totaal maar 4 uur duren, maar door erge drukte bij de grens van Singapore naar Maleisië kwamen er 3 uurtjes bij(dus 7 uur in totaal). Aangekomen bij ons hostel rond een uur of drie ‘s middags, kregen we gelijk te horen dat er ‘s avonds een fietstocht door de stad georganiseerd werd door een van de medewerkers. Na even gerust te hebben, stapten we dan rond een uur of 6 op de fiets om op deze manier de stad te gaan verkennen. Het voelde zo goed om na ruim 3 maanden weer op een fiets te zitten, dat we er beide(eigenlijk de hele groep wel, 9 man) supervrolijk van werden. De route was oprecht erg leuk en bracht ons door allerlei verschillende wijkjes. De belangrijkste stop was bij de moskee van Malakka, die lijkt te zweven op het water. Vervolgens zijn we kriskras door de stad terug gefietst naar het hostel en besloten we om met de hele groep op een avondmarkt wat eten te scoren. Gezamenlijk liepen we naar deze markt toe, waar ieder voor zich bij aparte kraampjes wat te eten kon scoren, zeer goed(en goedkoop) eten kan ik wel zeggen. Al met al een zeer geslaagde avond na de mega lange busrit die we achter de rug hadden. 
Op het moment dat ik de volgende ochtend wakker werd, was het echt mega hard aan het regenen, niet normaal. Het ontbijt vond plaats op het dakterras, waar zich nu ook mini zwembadjes aan het vormen waren. We besloten om toch wel wat te doen en de stad in te gaan, dus daar liepen we dan met twee andere meisjes onder onze paraplu’s richting shoppingmalls. We hadden deze eigenlijk al wel snel gezien en tijdens de lunch kwamen we erachter dat ze ook een bowlingbaan hadden in het winkelcentrum . We hadden toch niets beters te doen, de regen immers nog steeds met pijpenstelen uit de lucht vallen, zodoende dat we besloten om samen met twee andere jongens van het hostel(toevallig ook Nederlands) te gaan bowlen(dus met z’n zessen in totaal). Dit bleek een zeer goede keuze te zijn, even gezellig wat sportiefs doen zonder last te hebben van de regen. Op 1 jongen na, die echt de ene strike en spare na de andere gooide, was ik, en dit verbaast me nog steeds, de beste van de groep. ‘S avonds was de regen gelukkig eindelijk een beetje gestopt en we besloten om weer terug te gaan naar de avondmarkt om te eten. Tijdens het eten hebben we nog even gezellig een kaartspelletje gespeeld en hierna was het alweer tijd om te douchen en te slapen. 
Onze tweede en laatste dag in Malakka was er gelukkig eentje met de zon. Onze bus vertrok pas in de middag richting Kuala Lumpur, dus Roos en ik konden nog even de stad verkennen in de ochtend. We liepen langs het water, toen opeens een lokale man, die aan het tekenen was, tegen ons begon te praten en er zo een heel gesprek ontstond. Hij noemde zichzelf de antman (de mierenman), zat vol met wijze spreken en tekende dan ook graag mieren. Hij vond het zo leuk om met ons te praten dat hij ons in totaal 4 van zijn tekeningetjes gaf, een gedicht en een blad waar de woorden: vrede op aarde, in veel verschillende talen geschreven staat. Na dit verwonderlijke gesprek zijn we nog even een stukje gaan lopen, koffie gaan drinken en lunch gaan eten bij een Indisch restaurant. Hier kwamen we heel toevallig weer de twee meisjes van het hostel tegen en zijn we na het gezamenlijk eten teruggelopen naar het hostel om onze bus naar Kuala Lumpur te pakken. 
 

Liefs Aneesha