Mulu

Hoiihoii allemaal,

In de afgelopen dagen heb in een aantal dingen geleerd:

Er bestaan insecten van 30cm(!!) lang

Je kan je als economie passagier tijdens een vlucht als een VIP passagier voelen zonder enige upgrade te krijgen of extra te betalen

Het is heerlijk om even in een WiFi-loze omgeving te verkeren

Tijdens het regenseizoen regent het dus echt heel hard

Het bestaat om binnen twee minuten helemaal doorweekt te raken

De binnenkant van je schoenen laten opdrogen in een jungle-achtig klimaat is niet heel ideaal

Maar laat ik bij het begin beginnen.

Vanaf het hostel naar het vliegveld(ong 20 min) troffen Roos en ik het natuurlijk net weer, met onze wakkere koppen, om een superactieve, enthousiaste en veelpratende chauffeur te hebben. Dit zorgde er gelijk voor dat we binnen 2 minuten klaarwakker op de achterbank van de auto zaten. Op het vliegveld aangekomen, kwamen we na lang zoeken bij de incheckbalie aan, waar we te horen kregen dat wij onze vlucht voor niet vandaag, maar morgen hadden geboekt. We werden doorgestuurd naar een kantoortje waar we dit gelukkig nog konden omzetten naar vandaag en gingen even later met goede tickets en al, probleemloos door de douane. Onze vlucht had een uur vertraging, dus we konden rustig aan doen en nog even chillen op het vliegveld zelf. Toen we eindelijk mochten boarden, bleken we maar met 10 mensen in het vliegtuig te zitten(9 blanke en 1 local). In het vliegtuig zelf mochten we zelf ons plekje uitkiezen ergens in het midden van het vliegtuig; dus wij allemaal lekker ruim zitten natuurlijk. Tijdens de 1,5 uur durende vlucht werden we echt behandeld als VIP’s: we kregen zowat een privé-uitleg over de veiligheidsregels van het vliegtuig, onze drankjes-bestelling werd opgenomen per persoon, we mochten zoveel koekjes pakken als we wilden en we kregen ook nog eens mega veel nootjes. Nadat we geland waren op de eenbaanslandingsbaan in Mulu, liepen we naar het gebouwtje wat er stond. Hier kregen we in de eerste en enige kamer onze bagage aangereikt via een 1 a 2 meter lange minibagageband. We konden onze tassen vanaf het vliegtuig aan zien komen, de mannen onze tassen op deze band leggen waarbij wij deze tegelijkertijd ook alweer van de band af konden pakken. Een erg bijzondere ervaring dus!!

Drie minuten lopen van het vliegveld staat ons hostel voor de komende 4 nachtjes en we waren net op tijd binnen in het hostel, voordat de regen losbarstte. Nadat we ons zo goed en wel een beetje geïnstalleerd hadden, pakten we de kaart van het National Park(15 min lopen naar de ingang) van hier erbij en begonnen we met het maken van een plan voor de komende dagen. Op het moment dat we een beetje een plan hadden gemaakt, was het gelukkig al wat droger en konden we naar de ingang van het park toe lopen om onze tours te reserveren. De rest van de middag/avond hebben we nog even gelezen(er is geen enkel teken van WiFi of bereik hier) en zijn we lekker gaan slapen.

‘S ochtends alweer vroeg uit de veren, want we hebben een grottendag op de planning staan. Rond kwart voor 9 werden we door onze gids bij de ingang van het park opgewacht. Nadat onze groep compleet was, liepen we richting de yetty(een traditioneel bootje) en vaarden we voor ongeveer 20 min naar de lokale markt hier in Mulu. Na een kort rondje over de markt, stapten we het bootje weer in en stopten we bij onze eerste grot: de Windcave. Binnen in de grot was een briesje te voelen, vandaar de naam, en in de grot zelf waren mooie formaties om te bewonderen. Na deze grot was het 15 minuutjes lopen naar onze tweede grot: de clearwatercave. Na de 200 trappen omhoog en een x-aantal naar beneden kwamen we in deze grot terecht, waardoorheen een rivier stroomt. Het was heel vet om te zien wat deze rivier met de vorm van de grot heeft gedaan gedurende de miljoenen jaren dat het bestaat. Na deze grot was er nog even tijd te zwemmen in de rivier en na de verfrissende duik vaarden we weer terug naar het hoofdkwartier van het park om te gaan lunchen. Om 14.00u moesten we weer klaar staan voor onze tweede toer van vandaag: 2 andere grotten bezoeken. Onderweg naar deze grotten(1 uurtje lopen) kwamen we al allerlei gekke insecten tegen, waarvan ik persoonlijk nog nooit van had gehoord. Onze eerste(in theorie de derde) grot, de Langcave, was erg laag en hierin waren vooral veel stalagmieten en stalagtieten te bewonderen, echt heel tof om te zien. De tweede(vierde) en laatste grot draagt de naam: Deercave, omdat hier vroeger hertjes in leefden. Deze grot is de grootste, hoogste die ik ooit heb gezien en in deze grot leven ook meer dan 12 verschillende soorten vleermuizen. Wanneer je binnen in deze grot loopt, lijkt het net alsof je in een een of andere filmscene loopt, ongelovelijk(mooi).

Na deze grot konden we buiten wachten tot de vleermuizen uit zouden vliegen(hiervoor moet je wel geluk hebben natuurlijk, want je weet nooit of ze wel of niet uit gaan vliegen). Na ongeveer een uurtje wachten en een klein miezerbuitje kwamen ze dan toch naar buiten vliegen in grote groepen. Erg bijzonder om dit mee te maken en te zien. Vanaf dit punt was het nog ongeveer een uurtje teruglopen naar de ingang van het park en op het moment dat wij aan onze terugtocht begonnen, begon het al een beetje te regenen. Deze regen veranderde al snel in een regentijdse stortbui. Goed dat we een regenjas bij ons hadden en natuurlijk ook een hoes voor onze tassen. De bomen konden deze bui helaas niet al te lang tegenhouden met hun bladeren en ik denk voor de laatste veertig minuten heeft het echt gestortregent op ons, samen met de onweer die we hoorden en zagen op de achtergrond. Aangekomen bij het restaurant van het park was alles(schoenen, sokken, broek, hoofd, regenjas) zeiknat en zaten er letterlijk plasjes water in onze schoenen. De regen werd tijdens ons avondeten niet veel minder en dus waagden we het er na het eten maar op en liepen we door de stortregen terug naar ons hostel waar we alles hebben proberen uit te hangen om te drogen.

De volgende ochtend waren onze schoenen nog steeds nattig vanbinnen, maar de rest van onze kleding was gelukkig redelijk droog. Na het ontbijt zijn we weer naar het park gelopen(in de natte schoentjes, heerlijk) om een canopywalk te gaan lopen. Onderweg naar het beginpunt kwamen we weer allerlei beesten tegen, waaronder een 30cm lange wandelende tak en een groene slang. De wandeling zelf over de hangbruggen in de boomtoppen was leuk om te doen, maar niet heel erg bijzonder. Na deze wandeling besloten Roos en ik om nog een klein rondje extra te lopen, waarna we heerlijk, halfdood, konden aanvallen op de lunch bij het hoofdkwartier. Weer wat energie in ons lichaam gevonden, dus was het tijd om terug naar het hostel te lopen, waar we de rest van de middag lekker niets hebben gedaan en hebben uitgerust van de afgelopen 1,5 dag.

Dinsdagochtend hadden we gelukkig weer wat moed verzameld en waren we klaar om een rondje van 8 km te lopen. De route zelf was weer heel easy(bijna alleen maar verhard pad) maar wel de meeste uitdagende weg die we tot nu toe in dit park hebben gehad. De route liep ook langs een watervan en Roos en ik kunnen het dan natuurlijk niet laten om even een duik in het water te nemen. Goed en wel in het water geplonsd, begon het ook nog eens te regenen, dus wij snel weer uit het water geklommen om onze tassen droog te houden. Snel even wat kleding aan en met ons nat pakkie(was binnen 2 seconden doorweekt door de regen) zijn we de laatste 40 minuten teruggelopen naar het restaurant van het park. Hier hebben we even lekker wat gegeten en niets gedaan en vervolgens(toen het weer droog was) zijn we teruggelopen naar ons hostel om hier wederom de rest van de middag niets te gaan doen.

Op woensdag stond onze vlucht terug naar de bewoonde wereld gepland. We zaten dit keer niet met heel weinig man in het vliegtuig, nee, we zaten met een mega groep koreanen in het vliegtuig. Onze luxe was wel dat onze stoelen zich bevonden op rij 2(er bestaat geen bussinusclass), dus dat wij bijna helemaal vooraan mochten zitten!! Na de vlucht van maar 20 minuutjes waren we dan eindelijk weer in de bewoonde wereld, op een, in vergelijking tot Mulu, groot vliegveld met wifi(niet het meest belangrijke, maar wel heel prettig). Met een Grab zijn we vervolgens naar ons hostel gereden, waar de de rest van de dag ons social media hebben bijgewerkt.

Liefs Aneesha :)